کتاب جامعه شناسی خودکامگی(تحلیل و بررسی جامعه شناسانه داستان ضحاک از زبان فردوسی) حقیقتاً روشنگر و شیواست. کتابی مستند با نگاهی تیز و موشکاف و بیانی صریح. علی رضاقلی لایه های ادبی و تاریخی و بیانی فردوسی را مانند یک جراح زبردست کنار می زند و از دل اشعار وی حقایق انکارناشدنی تلخی را بیرون می کشد.

خواندن این کتاب برای درک درست تاریخ سیاسی ایران لازم است. کتابی که قابل توصیه است و ارزش بارها خواندن را دارد

چقدر دلم می خواهد که بی دغدغه، بیکار و با یک ذهن خالی فقط و فقط بنشینم و کتاب بخوانم. نه آینده ای پیش رو و نه گذشته ای پشت سر. تنها خودم و خودم با یک هزاران هزار کتاب نخوانده (ترجیحا رمان انگلیسی). گاهی یک لیوان چای داغ را در رگ هایم روانه کنم و پس از پایان هر کتاب، ساعت ها رویا ببافم و خیال بسازم. بی هدف! بی فکر! بی آرزو!

من
تمام گاوهای زمینم!
مصیبت بزرگم
ترکیدن پستان هایم است از شدت شیر
و نهایت آرزویم
آن یونجه های تازه روییده در پاشویه ی رود!

من تمام گاوهای زمینم!
کیفور این حماقت وغ زده،
رها در نشخوار ثانیه ها،
مست آرامش چشمان دریده ام!

من تمام گاوهای زمینم!
بی تفاوت وجود آدم ها
فرو رفته در بهتی منجمد
در انتظار آن نوازش زمخت گله دار!

هرچه ببافی می پوشم

در این سگ‌لرز خشک پاییزی

زیر هر پتویی که بخواهی

می خوابم

مثل عنکبوتی چسبیده به سه کنج دوده زده یک دیوار

آماده یک خواب 

در کار مردنم!

این را می‌دانم که دیگر نمی‌توانم به آن کلاس مسخره برگردم! یاد گرفتن موسیقی در من نیست. نه حالش هست و نه ذوقش. حتی حسرت این همه پولی هم که خرج کردم نمی‌تواند مرا وادار کند که به سمت ساز بروم. نه سنتور و نه هیچ ساز دیگری! از اول هم چندان علاقه‌ای نداشتم. می خواستم ساعت‌های بیکاری شهرستان را پر کنم. اما حالا شده است یک معضلی! دیگر نمی‌روم و دوباره من می‌مانم و این همه ساعت خالی!

دلم هیجان می‌خواهد. اگر بشود که بروم والیبالی بسکتبالی چیزی خیلی عالی است!