نوشانوش صبحگاهان

از این آسمان تلخ

کمی مزه کن

چگونه با قهوه ی کوه های کوچک بی برف

آمیخته است!

مست نمی کند تو را

شرشر باران رقیقش کرده است!

از این حجم پر گیلاسش هراس نکن

تمام، هوای خالی است!