این شهوت بی ارضای چشمانم
در تاب دیدار بی دیدن توست
چنان که تو هرگز
راضی نمی شوی
از رفتن و هزار بار رفتن
و باز نمی مانی
در دایره های فرضی زندگانی ات!
آری من نیز
نفس گیر و نفس بُر
در پی قدم های سخت استوار توام
به خیابان های خیس و گِل ریز نگاهی کن
آن غربتی دستفروش چرکین و تار
شاید منم!
گویی که آهنگ خیابان
تو را از شنیدن آوازهای حلق دران من
باز می دارد!
گویی دیگر خیابان
میعادگاه نهان عاشقان نیست!