در این مرداد گند و مزخرف دومین رمانیه که می‌خونم. اولی وقتی یتیم بودیم اثر کازوئو ایشی گورو که خیلی عالی و خوب بود. یک دنیای انگلیسی، یک داستان کارآگاهی، یک فلسفه داستانی. البته به پای بازمانده روز نمی‌رسید ولی خیلی خوب بود.

و این دومی که خیلی بهتره! عروس فریبکار اثر مارگارت اتوود که آن قدر جذابه که سه روزه 300 صفحه‌اش رو خوندم. منی که به کندخوانی معروفم. جذابیت و کشش اثر در عین توصیف‌گرایی، تصویرسازی‌های عالی از شخصیت‌ها، ترجمه بسیار خوب و بیش از همه سرراستی داستان از این کتاب یک رمان بی‌نظیر ساخته است. قبول دارم که به پای آدمکش کور نمی‌رسد اما واقعا در این آب و هوای کشنده مرگبار برایم مرهمی است.