سی و یک

سی و یک

سی و یک

سی و یک

گویی که ترانه‌ای می‌خوانی

در عمق سرد و تاریک اتاق همیشه خواب

چون آخرین پری آب‌های دور

شیونت را پایان نیست

آری! دست‌هایم

گرمای دلداری ندارند

و صدایم تاریک است

اما این اشک‌ها...

آیا برای جاری شدنت

بسنده نیست؟

نظرات 1 + ارسال نظر
تب40درجه یکشنبه 22 آبان‌ماه سال 1390 ساعت 02:36 ب.ظ

برای دل گرفته ات رودخانه ای خواهم شد
اما جرات جاری شدن از تو.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد